‘Kimya Öğretmeni Kanada Vizesini Bekliyor!’ yazısından önce bölüm 1’de bahsettiğim Bir Kimya Öğretmeni Kanada’da Ne İş Yapacak? yazımı okumanızı tavsiye ederim!
Henüz bizim vizelerden ses gelmedi. Tek belirsizliğimiz oraya gidince ne iş yapacağım değil elbette. İş, ev, düzen, ilk gidiş karantinası, yazın uçuş durumu, ülkeyi ilk terk etme, başka bir ülkeye ilk defa giriş yapma… düşününce bile karın ağrıtan cinsten ve sayıda belirsizlikler.
Vizeler gelecek mi? Ne zaman gelecek? Duygu ve düşüncelerimiz ne olacak? Ev işini ne yapacağız? Buradaki evi kapatmamız oradaki evi ayarlamamız lazım. Planlar, rezervasyonlar tabi ki var ama netlik yok.
Bu konuyu konuşmayalım. Zamanı gelince hallederiz dedikten 5 dakika sonra nasıl oluyor da konu yine bu sürece geliyor anlamıyoruz.
Bu sürecin belirsizlikler içinde geçtiğini söylemeliyim. Kısa bir zaman dilimi de değil asında uzunca bir süre belirsizlikler içinde çeşitli alternatifler üreterek geçirmek zorunda kalıyorsunuz.
Eşim okula başvurduktan sonra okulun kabul mektubu göndermesini 4 aydan fazla bir zaman bekledik. Kabul mektubu gelince netlik kazanan sadece bir durum oluyor. Belirsiz kalan sayısı ise devasa.
Toplanması gereken vize evrakları study ve open work permit için standart diye düşünülse de duruma göre değişiklik gösterebiliyor. Bir danışman ile çalıştığınızda aklınıza gelmeyen ve olası istenebilecek olan evraklar olabiliyor. Tabi ki olmaları gereken bir format var. Hadi diyelim evrakları aldınız ama tecrübeli bir ön kontrol gerekli diye düşünüyorum.
Kişi, başvuruya göre değişebileceği için burada bir evrak belirtmem doğru değil diye düşünüyorum, standart olanlar herkes tarafından biliniyor zaten.
Bu esnada aldığınız evraklar eğer Türkçe ise İngilizce’ye çevrilmeli. Yeminli tercümanlar bunu için yüklü bir ödeme alıyor, bir de noterden tasdiklenmesi var. Yani iki sayfalık bir çeviri olsa bile yüklü bir bedel ödeniyor. Sonrasında bunları boşuna yapmış olmak, evrakların geri gelmesi, düzeltilmesi hem yeni masraf kapısı hem de zaman kaybı. Burada sabır ve çelik gibi sinir gerekiyor. Derdinizi anlattığınız herkes sizi bir kerede anlamayabiliyor. Biraz sabırsızsanız ve dikkatiniz kolay dağılıyor ise paniklemeniz ve hata yapmanız işten bile değil.
Yine ödediğimiz yeminli tercüman ve noter ücretlerinden değişiklik gösterebileceği için bahsetmiyorum. Ama çok güzel hatırlayacağınız, hatırı sayılır bir gider kalemi olacağını unutmayın.
Evrakları toplama sürecimiz tam kapanma döneminde olduğu için orada da cabadan belirsizlikler zincirine maruz kaldık. Neresi açık neresi kapalı bilmiyoruz. Sürekli diken üzerindeyiz. Tek bu işler değil bu arada devam eden bir çalışma hayatımız var. Online sistemde tam zamanlı olarak çalışmak ve uygun boşluklarda başvuru işlemleri ile ilgilenmek gerçekten yorucu ve zorlayıcıydı.
Kendimizi rahatlatmak için ‘belirsizlikler her zaman, hayatın her yerinde var’ diye düşünüyoruz. Bu konuda biraz daha göz önünde olan bir durum bu. Algıda seçicilik. Beklemek zor. Bu esnada alternatifli plan yaparak, hayal kurarak beklemeyi tercih ediyoruz.
Belirsizlikler olursa olsun bu yola çıkmak bile güzel. Sadece sonuç değil buna cesaret etmek, bir yere kadar getirmek, girişimde bulunmak… Geçmişte kalan bir keşke olmayacak, olmamalı.
Aşılarımız da belirsiz. Gitmeden olabilecek miyiz? Olmazsak gidebilecek miyiz? Olmadan gidersek orada olabilecek miyiz? İlk doz Türkiye’de olursa ikinci doz yetişecek mi? Zaman kalmaz da ikinci dozu Kanada bize verecek mi? Kanada bizi kabul edecek mi? 😊
Giderken valizimize ne koyacağız diye düşünürken, kalırsak kısmını da düşünmeden edemiyoruz.
Özetle bizim gibi belirsizlik sevmeyen insanlara göre çok çetrefilli ve yorucu bir süreç. Hadi hayırlısı, bakarız, yaparız, ayarlarız ile biten konuşmalar pek bize göre değil. Ama bu da bizim gelişim alanımız olacak. Bu konuda kendimiz geliştirmemiz gerekiyor belki de.
Bu süreç sadece fiziki bir yolculuk ya da fiziki olarak yer değiştirme süreci değil. Daha ilk baştan beri farklılıklar ya da değişik duygular barındırdığını söyleyebilirim. Biraz büyümek, biraz değişmek, biraz öğrenmek, biraz grileşmek, biraz kendinde bilmediğin bir şeyler bulmak gibi. Eğitmensiz eğitim gibi.
Bazı noktaların belirlenmesine az kaldı sanırım. Umuyorum ki 1 ay içerisinde daha belirli olan bir döneme gireceğiz. Şu an için beklemekten başka yapacağımız pek bir şey yok…
1 Yorum
Şükran
Merhaba,
Yazılarınızı okuduğumda kendimizi buldum. Eşim okul kabulünden sonra vizesini aldı. Ben ve oğlum şu anda vize bekliyoruz. Bu sırada hayat aynı şekilde akıyor. İşlerimize devam ediyoruz. Sanki hiç gitmeyecek gibiyiz. Ama kaygılarım, endişelerim de bir yandan büyümeye devam ediyor. Aşılarımız, karantina dönemi, sürekli değişen kararlar derken hep bir belirsizlik. Yazınızın üzerinden 2 ay geçmek üzere. Umarım vizeleriniz gelmiş ve yolculuk için hazırlanmışsınızdır. Yolunuz açık olsun. Kolaylıklar dilerim.
Yoruma kapalı.